Mokau, New Plymouth, Otaki Beach, Mana en Wellington

Zo de laatste dagen Noorder Eiland zijn aangebroken en langzaam maar zeker zakken we af richting Wellinton waar Jos vrijdag aankomt !

First things first, eerst een bezoek aan Kathy, in New Plymouth, een nicht van mij, die haar draai hier in Nieuw Zeeland gevonden heeft, hier werkt en woont. Allerhartelijkst ontvangen en in haar tuin wat gedronken, voor we een wandeling langs de kust gaan maken. In deze omgeving zijn ze volop aan het (kite) surfen.
Tijdens de twee uur durende wandeling volop bijgekletst, en na een borreltje in de tuin heerlijk gegeten, zij is kok, en na nog wat wijntjes zoeken we de camper weer op.
Zij woont aan de voet van de Mount Taranaki (mount Egmont) , een vulkaan, laat zich helaas door het lage wolkendek niet niet, hopelijk morgen nog in de loop van de dag.
In de ochtend na het uitgebreide ontbijt met Kathy meegereden naar haar werk, ze werkt in de Volcano View, tijdens een kopje koffie werden we toch nog getrakteerd op een mooi uitzicht op de berg.
Bij Kathy vandaan onze weg vervolgt richting zuiden, routeplanner deed zijn ding niet en we werden eerst de berg helemaal op verwezen en daar moesten we de u-turn maken, ja duhh..een uur achter op ons schema en een beetje daas op Kantoor vanwege alle bochten, maar weer even getoeterd naar Kathy, kwamen we weer langs. Ze zal wel gedacht hebben. Vandaag via Stratford, Hawera, Wanganui naar Otaki Beach gereden, al een flink stuk op weg naar Wellington. Byrons Resort was prima voor een overnachting, het strand was vlakbij, we zagen de zeemeeuwen hun voer verzamelen, ze pakken uit de branding een schelp, vliegen een stuk omhoog en laten deze dan vallen, in de hoop dat de schelp breekt. Nine vond allerlei botjes en een ruggewerveltje.

Gisteren de hele dag gereisd en daardoor een beetje verreisd, na het eten, rond half tien op bed en net voor het donker werd werden we nog getrakteerd op het zicht op de vorming van een windhoos. De hele nacht lichte regen, maar vanmorgen een stralende blauwe hemel. Nu gaan we op weg naar Porirua, waar we een camping aan zee gevonden hebben, we kunnen ook al in Wellington overnachten, maar dat is nog een beetje vroeg.
Ondertussen hebben we hotline met Jos die aan het boarden is en zijn reis begint naar hier.

We gaan dat free campen maar eens echt proberen, een mooi camperplek gevonden aan zee, prachtig uitzicht over de baai, helaas werkt het zonnetje niet mee en blijven we verstoken van een nog mooiere blik. Parkeerplek is een beetje dubieus, auto's af en aan, beetje vreemd. Wij stoppen al onze tablets, paspoorten e.d in de kluis en pakken de trein naar Wellington. Binnennhalf uur staan we op het CS. We lopen het station uit en weten gelijk waarom het Windy Wellington heet, we waaien bijna uit onze jas.
We lopen de stad in, die door de kertsdrukte, volop in beweging is. Eerst maar een toeristische attractie, met de Cable Car, meer dan 100 jaar oud, naar het mooie uitzicht over de stad, onderweg naar boven hebben ze de tunnels 'verfraaid' met lichtshows. Boven hebben we een uitgebreid zicht over de stad.
Via de botanische tuin lopen we weer naar beneden, Ma Bakker zou dit fantastisch gevonden hebben, deze tuinen. Onderaan komen we in de rozentuin met wel 150 verschillende rozen.
Gert jan heeft ze net niet alle 150 op de foto.nr 1nr 150

In de stad een kroegje opgezocht en een drankje of twee gedronken, de camperplek voor morgen alvast bekeken, midden in de stad, wordt een hele belevenis, in ieder geval wel handig, ivm bezoek aan Te Papa Museum en de haven. Rond acht uur met de trein weer terug naar Mana en de camper weer opgezocht, gekookt en te bed., Jos heeft ons, waar kon, op de hoogte gehouden van zijn reis. Berichtjes vanaf Schiphol en Dubai, nog een nachtje en we zijn compleet voor het Zuidereiland.

Met de camper naar vliegveld gereden, precies op tijd voor de aankomst van Jos, al met al had het vliegtuig 1 1/2 uur vertraging. Een allerwarmst welkom door Nine en ons natuurlijk. Weer terug naar onze plek aan de haven, daar blijkt dat er geen stroom op het achtergedeelte van de camper, de mannen storten zich op het zekeringenkastje, na een half uur, besluiten wij vrouwen het verhuurbedrijf maar te bellen, kwestie van de rode ' dodemansknop'. En er is weer stroom !
Na een biertje en een douche gaan we op weg naar Cuba Street, gezellige straat vol kroegjes, helaas is het alcoholbeleid hier heel streng, Nine krijgt geen drankje, kan geen paspoort laten zien, ook haar digitale versie wordt niet geaccepteerd. Dan maar weer naar St George, daar lukt het gisteren ook, daar biertje en een hapje gegeten, Jos houdt het bewonderenswaardig lang vol, en tegen elf uur terug in de camper. Onrustig nachtje vanwege de boten en het verkeer

. midden in de stad aan de haven onze overnightcamping

Morgen Te Papa Museum en zondagmorgen de boot!

Overtocht van Noorder naar Zuidereiland